Gürbüz Evren
İspanya, 1500'lü yılların özellikle ikinci yarısında Avrupa'nın en güçlü Hıristiyan krallığı olarak öne çıkmıştır.
Avrupa'nın yarısına yakın bir bölümünde etkili olan İspanya Krallığı, Katolik dünyasının da lideri durumundaydı.
Osmanlı Devleti ise o dönemde İspanya'nın en önemli rakibiydi.
Osmanlılar, Katoliklere karşı Protestanları destekleyen bir politika izliyordu.
Böylelikle Katolik İspanyolların düşmanı olan Protestanları da kullanarak, bu önemli rakiplerini zayıflatacaklarını biliyorlardı.
Protestan İngiltere de İspanya'nın düşmanları arasındaydı.
İspanyol donanmasının bir bölümü Amerika kıtası kıyılarında İngiliz gemilerinin önündeki en büyük engel olarak dururken, diğer bir bölümü de İngiltere kıyılarının karşısındaki Hollanda'da bulunuyordu.
İngilizler, İspanyolların İngiltere'yi işgal etmesinden korkuyordu.
İngiltere, 1580-1590 döneminde, İspanyollardan kurtulmanın yolunun Osmanlılar ile iş birliği yapmaktan geçtiğinin bilincindeydi.
Çünkü önlerinde Fransa örneği vardı.
Kanuni Sultan Süleyman döneminde, Fransa Kralı 1. François'nın daveti ile Barbaros Hayrettin Paşa komutasındaki Osmanlı savaş gemileri, Toulon başta olmak üzere Akdeniz'deki Fransız limanlarına demir atmıştı.
Buradan İspanya kıyılarına saldırılar düzenleyen Osmanlı kadırgaları, İspanyolları fazlasıyla meşgul etmiş, çok da zarar vermişti.
Bu örneği bilen İngilizler, Osmanlı padişahından yardım istemeye karar verdi.
Söz konusu kararı, 1587 yılındaki mektup trafiğinden öğreniyoruz.
Bu mektupların varlığı da John Ezard imzasıyla, 1 Haziran 2004 tarihinde, The Guardian gazetesinde yayımlanan, "Türklere hangi nedenden ötürü teşekkür etmeliyiz" başlıklı bir haber ile ortaya çıktı.
Haberde, Kraliyet Koleji öğretim üyesi Jerry Broton'un, şu şeklideki değerlendirmesine yer verilmektedir:
