Hayatın her alanında gelişimin ne anlama geldiğini sorgulayan yeni bir küresel araştırma, mutluluk ve refahın yalnızca maddi zenginlikle açıklanamayacağını ortaya koydu.
Küresel Refah Çalışması adlı anket, bireylerin fiziksel sağlığı, mutluluğu, anlam duygusu, karakteri, ilişkileri, finansal güvencesi ve manevi refahı gibi yedi temel alandaki durumunu ölçtü. Araştırmacılara göre bu faktörler birlikte, refahın bütünsel bir tanımını oluşturuyor.
Altı kıtada, 22 ülkeden 200 binden fazla kişiyle yapılan anket, bugüne dek gerçekleştirilen en kapsamlı refah araştırmalarından biri oldu. Avrupa'da çalışmaya Almanya, Polonya, İspanya, İsveç ve İngiltere katıldı.
Genel sıralamada Endonezya en yüksek refah puanına ulaşırken, onu İsrail ve Filipinler izledi. Listenin son sıralarında ise Japonya, Türkiye ve İngiltere yer aldı.
Araştırmanın yazarlarından, Harvard Üniversitesi araştırmacısı Tyler VanderWeele, basın toplantısında şu değerlendirmede bulundu: “Bazı ülkelerin sıralaması beklediğimiz gibi çıkmadı. Daha zengin ve gelişmiş ülkeler finansal güvenlik ve yaşam değerlendirmesi gibi başlıklarda daha yüksek skorlar elde ederken, anlam duygusu, ilişkiler ve prososyal karakter gibi alanlarda düşük puanlarla dikkat çekti.”
Çalışmanın sonuçları, genellikle Avrupa ülkelerinin üst sıralarda yer aldığı Yıllık Dünya Mutluluk Raporu ile çelişiyor gibi görünüyor. Örneğin, İsveç mutluluk endeksinde dördüncü sırada yer alırken, bu yeni analizde ABD ve Güney Afrika arasında, orta sıralarda konumlandı.
Harvard Üniversitesi’nden Tyler VanderWeele bu farkın, iki raporun ölçüm yöntemlerinden kaynaklandığını belirtiyor. VanderWeele, mutluluk çalışmasının insanların yaşamlarını genel olarak nasıl değerlendirdiklerine odaklandığını, Küresel Refah Çalışması’nın ise fiziksel, duygusal, sosyal ve ahlaki boyutları da içeren daha bütüncül bir yaklaşım benimsediğini vurguladı.
"Refahın bu diğer yönlerini de hesaba kattığınızda, liste gerçekten farklı görünüyor" dedi.
Araştırmacılar, insanların anketlere nasıl yanıt verdiklerini şekillendiren dil ve kültürel farklılıklar nedeniyle ülkeleri anketler üzerinden doğrudan karşılaştırmanın zor olabileceğini belirttiler.
Ancak istisnalar dışında bazı büyük resim kalıpları ortaya çıktı.
Örneğin, evli ve yüksek eğitimli kişiler daha yüksek refah seviyeleri bildirme eğilimindeydi. Ancak Hindistan ve Tanzanya'da bekar insanlar daha iyi durumdaydı ve Hong Kong ve Avustralya'da daha az eğitimli insanların refah düzeyleri daha yüksekti.
Araştırmaya göre, dini toplulukların bir parçası olan insanlar da daha yüksek refah bildirdi. Çocukluk döneminde dini hizmetlere katılmış olmak bile, bir kişinin yetişkin olarak gelişip gelişmediğini tahmin etmeye yardımcı oldu.
'Gençler iyi durumda değil'
Eğilimler ülkelere göre farklılık gösterse de, yaş da insanların gidişatında önemli bir rol oynuyor gibi görünüyor. Avustralya, Brezilya ve ABD'de refah yaşla birlikte artarken, Polonya ve Tanzanya'da yaşla birlikte düştü.
Japonya ve Kenya da dahil olmak üzere diğer ülkelerde ise refahın yüksek başladığı, düştüğü ve daha sonra insanların yaşamları boyunca tekrar yükseldiği U şeklinde bir örüntü vardı.
Ancak araştırmacılar 200 bin kişinin tamamına birlikte baktıklarında, 18 ila 49 yaş arasındaki insanlar için refahın esasen sabit olduğunu ve refahın ancak yaşamın ilerleyen dönemlerinde yükseldiğini buldular.
Çalışmanın yazarları, bunun gençlerin önceki nesillerin kendi yaşlarında olduğu kadar iyi durumda olmadıklarına dair bir uyarı işareti olabileceğini söyledi ve potansiyel bir suçlu olarak ruh sağlığı sorunlarını gösterdi.
Araştırmacılar, "rahatsız edici" küresel eğilimin, gençlerin gelişme ölçeğinde daha düşük bir seviyeden başlayıp yaşlandıkça hayatlarının iyileştiğini görmelerinden mi kaynaklandığının yoksa bugün genç bir insan olmanın geçmişe göre daha mı zor olduğunun net olmadığını belirttiler.
VanderWeele, "Birçok ülkede gençlerin durumu iyi değil," dedi. "Bence bu gerçek bir endişe kaynağı... Buna dikkat etmemiz gerekiyor."
