Sean O'Grady
The Independent'ın yardımcı yayın yönetmeni
Biz Ukrayna'nın kader anını izlerken ve Devlet Başkanı Zelenski dışlandığı barış görüşmelerinden bir şeyler kurtarmak için can havliyle çabalarken şunu merak ediyor olmalı: Onlara ihtiyacım olduğunda Batı'daki sevgili dostlarım nerede?
Bazıları bir zamanlar görünüşte sunduğu sarsılmaz sadakatten uzaklaşmaya başladı bile; diğerleriyse sessizliğe gömüldü. Ve bir kişi, gerçek manada bir "sorumlu kişi" olarak kendisini sefil bir uzlaşmacı pozisyonuna sokmuş görünüyor. Bu, hiçbir zaman utanması olmayan Boris Johnson tarafından sergilenmesiydi, oldukça şaşırtıcı, inanılmaz bir U dönüşü olurdu.
Johnson'ın ta 2022'de başbakanken, Rusya'nın Ukrayna çevresindeki askeri manevralarının artan tehdidini fark ettiğini hatırlarsınız (nasıl unutulur). Elinden gelen askeri, siyasi ve diplomatik desteği gönderdi ve "özel askeri operasyon" gibi iğrenç bir kisve altında Rus istilası başlayınca Johnson, adeta Churchillvari bir figür olarak ortaya çıktı.
Avrupa'da ve Biden'ın Beyaz Sarayı'nda pek çok kişi sessizce, Ukrayna'nın birkaç hafta içinde yok olacağını varsayıyordu. Zelenski, Avrupalı dostlarından yardım talep etti. Kremlin'i kızdırmaktan her zaman çekinen Almanlar, Kiev'e birkaç miğfer göndermeyi teklif etti.
Ancak Johnson daha kullanışlı, ölümcül malzemeler gönderdi ve neler olup bittiğini görmek için birkaç gün içinde Ukrayna'nın başkentine giderek moral yükseltici pek çok ziyaretin ilkini yaptı (çoğu zaman tanklar ve savaş tüfekleriyle poz veriyordu).
Ruslar mayısta güvenli bir şekilde geri püskürtüldü ve Johnson, Ukrayna parlamentosuna bir konuşma yapmak üzere geri döndü:
